ماشین های آهنربای دائم به دلیل ویژگی های برجسته ی خود به طور گسترده در حال استفاده در توربین های بادی اند. ژنراتورهای متصل به توربین های بادی بدون جعبه دنده به علت سرعت نامی پایین دارای حجم بالا و هزینه ی ساخت زیادند که با افزایش توان خروجی بر این معایب افزوده خواهد شد؛ درنتیجه، هدف از طراحی بهینه در این مقاله، کاهش هزینه ی ساخت سیستم توربین بادی با حفظ مشخصه ی راندمان بالا است؛ بنابراین، یک مدل مولتی فیزیک از مجموعه تولید انرژی در توربین بادی ارائه شده است که طراحی بهینه بر پایه ی آن استوار خواهد بود. از ویژگی های بارز این مطالعه، محاسبه ی دقیق تمامی هزینه های مربوط به تولید انرژی اعم از هزینه ی ساخت ژنراتور، مبدل الکترونیک قدرت، تجهیزات جانبی الکتریکی و برج توربین بادی است. به منظور یافتن جواب بهینه، از الگوریتم بهینه سازی ژنتیک با در نظر گرفتن یک محدوده مناسب از پیش تعیین شده برای متغیرهای طراحی استفاده می شود. مقایسه ی ژنراتور بهینه شده در این مطالعه با یک نمونه ژنراتور آهنربای دائم رتور داخلی، کارایی روش پیشنهادی و برتری آن را ازنظر حجم کلی، وزن و انرژی تحویلی سالیانه نشان می دهد. در انتها نیز صحت طراحی بهینه با تحلیل اجزای محدود تأیید شده است.

در این مقاله طراحی بهینه ژنراتور سنکرون آهنربای دایم شش فاز جهت استفاده در توربین های بادی بدون جعبه دنده ارائه شده است. ابعاد و هزینه ساخت زیاد و راندمان کم از معایب ژنراتورهای متصل به توربین های بادی بدون جعبه دنده به دلیل سرعت نامی پایین می باشد. بنابراین هدف اصلی این مقاله طراحی بهینه ژنراتور سنکرون آهنربای دایم بر اساس کاهش تلفات و هزینه ساخت ژنراتور است. به همین منظور ابتدا روابط حاکم بر طراحی ژنراتور سنکرون آهنربای دایم شار شعاعی مورد بررسی قرار گرفته و یک الگوریتم طراحی دقیق برای آن استخراج شده است. سپس با تعریف یک مسأله بهینه سازی چندهدفه، متغیرهای طراحی با استفاده از الگوریتم بهینه سازی ازدحام ذرات در یک محدوده مناسب بهینه یابی شده و حداقل تلفات و هزینه ساخت ژنراتور به دست آمده است. در پایان مقایسه ای بین ژنراتور بهینه شده و یک نمونه ژنراتور آهنربای دائم رتور خارجی واقعی انجام شده است که نشان دهنده قابلیت های بسیار خوب روش طراحی بهینه ارائه شده می باشد. همچنین صحت طراحی بهینه انجام شده به واسطه تحلیل اجزای محدود مورد بررسی قرار گرفته است.

نیروهای مختلفی از جمله نیروهای ناشی از وزن، زلزله، باد، امواج، نیروهای هیدرواستاتیکی و هیدرودینامیکی برروی دریچه شعاعی سدها اثر می گذارند. محاسبه و تحلیل سازه دریچه شعاعی سد تحت تاثیر هر یک از نیروهای فوق مقوله مهم و با اهمیتی می باشد که در مقاومت و دوام سازه سد از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این مقاله و بعنوان مطالعه موردی، عکس العمل سازه دریچه شعاعی سد کرخه در برابر نیروهای هیدرواستاتیکی، هیدرودینامیکی آب و امواج، و ارتعاشات وارده بهینه سازی شده است. هدف از انجام آنالیز بهینه سازی، یافتن مناسبترین شکل برای سازه دریچه می باشد به طوریکه تابع هدف (تابعی از سختی، فرکانس طبیعی، انرژی سازه و ...) مقدار کمینه یا بیشینه نسبت به قیود اعمالی برآن اتخاذ کند. دراین روش، توزیع ماده در جسم به عنوان پارامتر بهینه سازی مورد استفاده قرار گرفته است. مراحل تعیین خواص مواد و تهیه مدل اجزا محدود انجام شده و تابع هدف نیز معین و متغیرهای حالت (متغیرهای وابسته قیدی) انتخاب و مساله حل گردیده است.الگوریتم مورد استفاده در این تحقیق، روش First Order می باشد. ابعاد سازه دریچه شعاعی سد کرخه توسط ماژول بهینه سازی نرم افزار ANSYS 10.0 با تعریف تابع هدف مناسب بهینه شده است. میزان کاهش وزن سازه در رکورد هفتم بهینه گردیده است یعنی کمترین مقدار خود را دارا می باشد. میزان کاهش وزن دریچه در این رکورد حدود 1.8 درصد است. میزان کاهش ضریب اطمینان سازه دریچه شعاعی در رکورد هفتم بهینه شده است و مقدار بهینه ضریب اطمینان در این رکورد 6.45 می باشد.

سابقه و هدف: با توجه به افزایش روزافزون کاربرد همودیالیز و اهمیت برداشت مولکول های متوسط، این مقاله به تعیین تاثیر افزایش اولترافیلتراسیون در برداشت مولکول های متوسط در همودیالیز با غشای low flux در مرکز همودیالیز کاشان در سال 1384 می پردازد.مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی به روش قبل و بعد بر روی 21 بیمار همودیالیزی (11 زن، 10 مرد) انجام گرفت. این افراد در مرحله اول با اولترافیلتراسیون معادل وزن خشک شان همودیالیز شدند و پس از یک هفته همودیالیز نگهدارنده در مرحله دوم اولترافیلتراسیون به میزان 2 لیتر افزایش یافت. غلظت P، BUN، Cr، vit B12، بتا دو میکروگلوبولین قبل و بعد از هر مرحله دیالیز اندازه گیری شد. کلیرانس هریک از این مولکول ها نیز در هر مرحله محاسبه شد. نتایج دو مرحله با استفاده از برنامه آماری SPSS و آزمون t زوجی تجزیه و تحلیل گردید.نتایج: کلیرانس مولکول های متوسط (vit B12، بتا دو میکروگلوبولین) در مرحله دوم نسبت به مرحله اول افزایش معنی داری داشت (p<0.003، p<0.001). کلیرانس مولکول های کوچک (Cr-BUN-P) در همودیالیز مرحله دوم تغییر معناداری نسبت به مرحله اول نداشت. (p=0.97، p=0.24، p=0.36).نتیجه گیری: مطالعه فوق نشان داد که افزایش اولترافیلتراسیون در همودیالیز با غشای low-flux، کلیرانس مولکول های متوسط و کفایت دیالیز را افزایش می دهد ولی تاثیری بر برداشت مولکول های کوچک (Cr-BUN-P) ندارد.

سابقه و هدف: عمل جراحی radial Keratotomy یکی از اعمال اصلاحی رایج عیوب انکساری است. لذا این مطالعه به منظور مقایسه visual evoked potential در افراد تحت عمل جراحی radial keratotomy با افراد بدون عمل اصلاح عیوب انکساری انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه که به صورت یک بررسی مقطعی توصیفی – تحلیلی انجام شد، 25 نفر از بیماران تحت عمل جراحی radial keratotomy در پلی کلینیک بصیر در سالهای 1393 و 1394 تحت بررسی به شیوه VEP قرار گرفتند و نتایج آزمون پتانسیل برانگیخته از بینایی شامل ولتاژ و فاز تاخیری در آنها تعیین شده و با یافته های 25 نفر به عنوان گروه شاهد مقایسه شد.یافته ها: میانگین ولتاژ ثبت شده در VEP در گروه مورد 5.6با انحراف معیار 2 و در گروه شاهد 6 با انحراف معیار 2.2 میکروولت بود که اختلاف آماری معنی داری را بین دو گروه نشان نمی داد (p>0.05) میانگین فاز تاخیری ثبت شده در VEP در گروه مورد 95.7 با انحراف معیار 6.1 و در گروه شاهد 95.6با انحراف معیار 5.7 ms بود که اختلاف آماری معنی داری را بین دو گروه نشان نمی داد (p>0.05)نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل این مطالعه چنین استنباط می شود که نتایج visual evoked potential در افراد تحت عمل جراحی radial keratotomy با افرادی که تحت این عمل قرار نگرفته اند، تفاوت معنی داری ندارد.